Direktif, topluluktaki marketlerde yer alan tüm ambalajları, ürünlerin kullanımı sonucu oluşan endüstriyel, ticari, servis ve evsel nitelikteki tüm ambalaj atıklarını içermektedir [1].
Direktifin genel prensiplerine uymak amacıyla, bir üye ülkenin çevreyi korumak için aldığı kararlar ve uyguladığı kanunlar diğer bir üye ülkenin direktif maddelerine uymasını etkilemeyecek nitelikte olmalıdır [1].
Üye ülkeler ambalajlamada tekrar kullanım sistemlerinin, çevre sağlığını tehdit etmeyecek nitelikte olan, gelişmesini ve geliştirilmesini desteklemelidirler.
Üye ülkeler, kullanılmış ambalajların tüketicilerden toplanmasını, toplanan atıkların geri kazanımı ve tekrar kullanımını sağlamak amacıyla belirli kanunlar düzenlemek zorundadırlar [1].
Geri kazanılmış materyalin ambalajlamada kullanımı, hijyeni, tüketicinin sağlığını ve güvenliğini tehlikeye atmamalıdır.
Ambalajlı atık üretiminin önlenmesi ve azaltılması ile toplam ambalaj atıklarının hacminin azaltılması hedeflenmektedir.
Ambalaj atıklarının toplanması, geri kazanımı ve tekrar kullanımının kolaylaştırılması amacıyla ambalaj atıklarının sınıflandırılması gerekmektedir. Sınıflandırma numaralandırma ve/veya kısaltma sistemleri ile yapılabilir. Direktif uygulanmaya başladığı andan itibaren 12 ay içerisinde sınıflandırma sisteminin oturtulması gerekmektedir [1].
Direktifte yer alan tanımlar;
Ambalaj: Ürünlerin korunması, taşınması, müşteriye sunulması amacıyla üretici tarafından hammaddeler kullanılarak üretilmiş her türlü ürün.
Ambalaj atığı:75/442/EEC Direktifinde belirtildiği üzere, üreticisi tarafından istenmeyen ve atılmış olan her türlü ambalaj kalıntısı.
Ambalaj atığı yönetimi: Atık yönetimi.(Direktif 75/442/EEC’ de belirtilmiştir.)
Tekrar kullanım: Ambalaj atıklarının toplama ve temizleme dışında hiçbir işleme tabi tutulmadan aynı şekli ile ekonomik ömrü doluncaya kadar tekrar kullanılması.
Geri dönüşüm: Ambalaj atıklarının fiziksel ve kimyasal işlemlerden geçirildikten sonra ikincil hammadde olarak üretim sürecine sokulması.
Enerji geri dönüşümü:Ambalaj atıklarının enerji üretilmesi amacıyla direk veya başka atıklarla birlikte insinatörlerde yakılarak enerji üretilmesi.
Ambalajlama Çöp Yönergesine göre (94/62/EC 20.12.1994) Paketlenen Materyalin Sınıflandırılması Üzerine Komisyon Kararı, 97/129/EC,28.01.1997
Karar, 94/62/EC Direktifinde yer alan, ambalaj üretiminde kullanılan malzemelerin yapısı ile ilgili, tanıtma sistemleri olan numaralandırma ve kısaltma sistemlerinin kurulmasını amaçlamaktadır.
Plastik malzemeler için 1_19,
Kağıt ve karton malzemeler için 20_39,
Metal malzemeler için 40_49,
Ağaç malzemeler için 50_59,
Tekstil malzemeler için 60_69,